Marie Jahrling vertelt hoe ze meer dan zestig jaar geleden met haar ouders, broers en zusjes op de dool was in de regio rond Parijs. Ook al had haar vader een job gevonden, een woning vinden voor het gezin met zeven kinderen lukte niet. Ze kwamen terecht in het daklozenkamp van Noisy-le-Grand, eerst in een tent, later in een iglo van golfplaten.
Bij het vertellen van haar verhaal wordt het haar even te machtig. Het stigma is voor haar nog altijd voelbaar, hoe ze behandeld werden door de maatschappij rondom hen. De kindersterfte was hoog, maar pijnlijk en schrijnend was ook hoe kinderen brutaal werden weggehaald bij hun ouders. Bij een diefstal of een moord in de wijde omgeving kwam de politie altijd eerst het kamp uitkammen. ‘Tot in mijn pubertijd’, zegt Marie, ’spookte de angst door mijn hoofd dat het leger ons allen op een goede dag zou komen neerschieten.’ In dat kamp kwam Joseph Wresinski toe, en dit veranderde alles voor Marie en voor vele anderen.
Vandaag is Marie Jahrling lid van de ethische commissie van het Internationaal centrum Joseph Wresinski in Baillet. Daar bevindt zich het archief van ATD Vierde Wereld. ‘ Baillet is de plaats die herinnert aan onze geschiedenis, aan de weg die Joseph Wresinski aflegde, aan zijn strijd. Het is een plaats van respect voor de armsten, het bewijs van het bestaan van een volk van de Vierde Wereld.’
Marie Jahrling sprak erover op Wresinski-symposium in 2017.
De film van haar volledige toespraak (36′) in het Frans :
Play with Vimeo
By clicking the video, you accept that YouTube places cookies on your computer.