(…) We staan voor een uiterst moeilijke opgave: namelijk om kennis, het beste dat de mensheid bezit, op straat binnen het bereik van de armste kinderen te brengen. Het belangrijkste en de kern van alles is om te weten wat de mensen tot stand gebracht hebben op het niveau van bouwkunst, verbeeldingskracht, van uitvindingen om hun bestaan te verbeteren, van hun ervaringen en wat ze daarvan in boeken (…) hebben opgetekend. Als we alleen dat al gedaan hadden, zouden we voor de toekomst van de allerarmsten genoeg gedaan hebben.
(…) Vrijheid verwerf je niet door te discussiëren of te manifesteren. Je bereikt vrijheid door lang en diep na te denken over alle kennis die mensen door de eeuwen heen verzameld hebben, over het beste wat ze bedacht en uitgevonden hebben en aan de volgende generaties hebben doorgegeven. Wij, de armsten, onze generatie, hebben niet de kans gekregen om deze rijke erfenis te vergaren. Daarom kunnen we ons niet verdedigen, hebben we geen zeggenschap over ons eigen leven en staan we machteloos, met een mond vol tanden.
(…) Ik geloof niet in de bevrijding van mensen, als ze geen grip hebben op het beste van de mensheid. En, of je dat nu wilt of niet, dat beste bestaat uit wat mensen vastgelegd hebben in geschriften, in beeldhouwkunst, uit alle sporen die mensen hebben achtergelaten en die, door de eeuwen heen, nog altijd de enorme rijkdom tonen van wat mensen zijn en van de geweldige waarde die ze hebben en in zich dragen.
(…) Onze echte strijd ligt op dat terrein; daar moeten we ons inzetten. Iemand heeft ons eraan herinnerd dat zowel onder het socialistische als onder het kapitalistische systeem, het deel van de arbeiders dat naar de Universiteit gaat, praktisch hetzelfde gebleven is. Dat is het teken van wat ik steeds beweer, namelijk dat de wereld zoals die is, overal in handen is van dezelfde sociale klasse. En de mensen die aan het hoofd staan van welk regiem dan ook, komen uit dezelfde wereld; ze hebben hun opleiding genoten op dezelfde universiteiten en kregen er dezelfde scholing.
(…) We moeten ons eigen gevecht leveren. En we kunnen daarbij niet op anderen rekenen. We kunnen op onze eigen krachten rekenen naar mate we controle hebben over onze intelligentie, ons eigen denken, onze eigen plannen en ons leven. Wij alleen zijn meesters van ons eigen leven, en we mogen van een systeem geen wonder verwachten dat ons spontaan overkomt en absoluut alles verandert. Als we niet voor onze eigen vrijheid opkomen, zullen we onszelf nooit bevrijden. Als we niet vechten voor de middelen om die vrijheid te verwerven, zullen we ze nooit krijgen.
De les die we vandaag geleerd hebben en waarop we ons moeten bezinnen, is dat we pas beginnen met onze bevrijding en die van de mensen om ons heen, en in het bijzonder van de kinderen, vanaf het moment dat we alles op alles zetten om ervoor te zorgen dat ze, door middel van boeken, alle diepe rijkdommen van de wereld kunnen ontdekken.