Het boek schetst op een heel treffende manier de achtergrond en vorming van Joseph Wresinski. Het is gebaseerd op lange gesprekken van de journalist Gilles Anouil met Joseph Wresinski. Dat Wresinski zelf opgroeide in armoede en er de vernedering van kende is heel bepalend geweest. Hij vertelt hoe hij als priester in het daklozenkamp bij Parijs terecht kwam en hoe hij daar met de mensen een vereniging oprichtte. Het boek dateert van 1983, de vertaling van 1984.
In de 21ste eeuw?
Die ontstaansgeschiedenis is op zich nog altijd boeiend en verhelderend. Heel veel van de ideeën en inzichten die daar in de jaren zestig en zeventig gegroeid zijn gingen in tegen de opvattingen over armoede uit die periode. Nu in de 21ste eeuw vinden ze meer weerklank. Wellicht komen de ideeën in dit boek minder verrassend over dan jaren geleden.
Misverstanden rond titel
‘De armen zijn de Kerk’ als titel heeft vaak misverstanden veroorzaakt . ATD Vierde Wereld heeft zich van bij het begin opgesteld als een ‘inter-confessionele’ beweging, open voor alle levensbeschouwingen. Men wilde bewust niet het woord pluralistisch gebruiken omdat dit vaak inhoudt dat levensbeschouwingen op de achtergrond moeten blijven.
Joseph Wresinski was priester en dus vond hij dat hij van daaruit moest denken, spreken, handelen. En hij moedigde anderen aan om hetzelfde te doen, vanuit een andere overtuiging.